ตรวจบ้านครั้งแรกสำหรับหนีน้ำท่วม

บ้านใครน้ำไม่ท่วมก็ไม่เข้าใจแน่นอนครับเรื่องแบบนี้ ไม่ว่าจะเดินทางไปไหนมาไหนก็ลำบากเหนื่อยเปียกไปหมด และแล้ววันที่ได้ตรวจบ้านก็มาถึง

ถ้าหากว่าครั้งนี้ตรวจแล้วผ่านเลยไม่ได้แก้อะไรก็จะดีมากแต่มันเป็นไปไม่ได้ ทำใจเอาไว้แล้ว ผมจ้างวิศวกรมาช่วยตรวจบ้านครับและก็พบสิ่งที่ต้องแก้ไขทั้งหมด 89 จุดเรียกว่าขาดไปอีกจุดเดียวก็ครบ 90 แล้ว

เมื่อเป็นแบบนี้ไอ้เรื่องที่ว่าจะได้ไปอยู่ภายในอาทิตย์สองอาทิตย์นี้มันก็เลยเป็นไปไม่ได้แล้ว เพราะกว่าจะแก้เสร็จก็สักสองอาทิตย์ แล้วต้องลุ้นอีกว่าแก้ออกมาแล้วยังจะมีอะไรไม่เรียบร้อยอีกหรือปล่าวซึ่งมันเป็นไปได้สูงมากที่จะต้องแก้รอบสองอีก

จริงๆแล้ววันที่ตรวจบ้านนั้นผมก็เอาช่างเหล็กดัดผ้าม่านมาวัดขนาดประตูหน้าต่างและสั่งทำไปพร้อมๆกันด้วย ไม่รู้ว่าจะได้ติดเมื่อไหร่แต่ที่แน่นอนคือเหล็กดัดน่าจะเสร็จก่อนบ้านแน่ๆเพราะช่างบอกประมาณอาทิตย์นึงเท่านั้นสำหรับการทำเหล็กดัดลายที่ผมเลือก

ตอนนี้ต้องภาวนาให้บ้านที่แก้ไขออกมาดีที่สุดให้อยู่ในจุดที่ยอมรับได้ซะทีเถอะจะรีบๆไปๆจากน้ำท่วมซักที เรียกว่าความรู้สึกเหมือนเป็นไทยเลยอะ...

วันที่ 28 มีนาคม 54 น้ำลงรอบแรก

เมื่ออาทิตย์กว่าๆที่ผ่านมาน้ำได้ท่วมแล้วในรอบปีนี้ เรียกว่าเป็นการท่วมที่เร็วที่สุดตั้งแต่ผมเกิดมาเลย ไม่เคยมีปีไหนที่เริ่มท่วมตั้งแต่เดือนมีนาคมเหมือนปีนี้เลย

ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม พายุ ฝนผิดฤดู หรืออื่นๆแต่นี่ก็เป็นสิ่งที่บอกและย้ำผมตลอดเวลาว่าที่นี่อยู่ไม่ได้อีกแล้ว ผมเชื่อว่าหลายคนคงไม่รู้และไม่เข้าใจว่าคนที่อยู่บ้านแบบผมและน้ำท่วมทุกปีมันเป็นยังไง

ตั้งแต่เช้าก็ต้องลุยน้ำไม่ก็พายเรือออกมา ต้องตื่นตั้งแต่ตีห้า ไปส่งแฟนไปทำงานสุดจะลำบาก ไหนจะเอารถไปใช้ไม่ได้เพราะน้ำท่วม และถ้าเป็นช่วงน้ำท่วมตอนปลายปีก็ฝนตกซ้ำลงมาอีกผมจำได้ดีว่ามันหนาวขนาดไหนเวลาขับมอเตอร์ไซต์กลางสายฝนตอนเช้า และตอนเย็น

และอีกมากมายหลายอย่างที่ยังไงผมก็ปักธงเอาไว้และไม่เปลี่ยนใจที่จะไปจากที่นี่แน่นอน ตอนนนี้ผมได้ไปตรวจบ้านครั้งแรกแล้วเจอสิ่งที่ต้องแก้เยอะมากจนต้องรอตรวจรอบสอง ในใจอยากจะให้ตรวจรอบสองเรียบร้อยไปเลย แต่ก็คงเป็นไปได้ยาก บอกตรงๆว่าผมใจร้อนมากตอนนี้อยากจะย้ายไปอยู่บ้านใหม่ไวไว ถามว่าทำไมรีบนะเหรอ ก็เพราะน้ำมันไล่ก้นมาแล้วนี่ไง...

น้ำท่วมตั้งแต่เดือน มีนาคม ไม่อยู่แล้ว

ไม่อยู่ต่อไปแน่นอนครับสำหรับที่นี่ที่ที่ไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่กับต้นไม้สวยงามได้ หากว่าผมขาดต้นไม้ไปชีวิตก็คงจะไร้สีสันไม่มีชีวิตชีวาอย่างแน่นอนครับ

แล้วปีนี้ก็สุดยอดจริงๆเมื่อวันนี้วันที่ 22 มีนาคมเท่านั้น เรียกได้ว่าเป็นประวัติศาสตร์ก็ว่าได้ที่น้ำมาตั้งแต่ต้นปีขนาดนี้ ตั้งแต่เกิดมาก็มีปีนี้นี่แหละครับที่มาตั้งแต่เดือนสาม

ตั้งแต่น้ำลงไปเมื่อเดือนธันวาคมปี 53 ผมก็เริ่มเพาะหญ้านวลน้อยขึ้นมาเองโดยไปเด็ดมาจากสวนสาธษรณะประมาณ ห้ากำมือ แล้วก็เอามาปักตอนนี้เวลาผ่านไปประมาณ 3 เดือนก็ได้ดังที่เห็นในภาพแต่สุดท้าย น้ำปีนี้ก็มาไล่ผมอย่างรวดเร็ว ว่าไม่ต้องปลูกอะไรอีกต่อไปแล้ว รู้สึกแย่เหมือนกัน แต่อย่างไรก็ตามตอนนี้บ้านผมสร้างเสร็จแล้วรอตรวจและทำเหล็กดัดผ้าม่าน ลงเฟอร์ น่าจะไม่เกินเมษานี้ผมไปแน่นอนครับ ไม่อยู่แล้ว...

ชาดัดแช่น้ำ 3 อาทิตย์

มาดูกันครับว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือปล่าว

จากรูปบนจะเป็นว่าแตกใบใหม่หลายใบเลย ที่เห็นเป็นสีเหลืองอมเขียวนั่นหละ

ตรงช่วงโคนกิ่งก็มีใบใหม่นะ แต่ว่าไม่มีวี่แววว่ารากจะงอกเลย เป็นแบบนี้เห็นจะไม่ทันน้ำท่วมแน่นอน สรุปแล้วการแช่ในน้ำไม่น่าจะทำให้ชาดัดที่เรานำมาแช่เกิดรากได้ แต่ยังไงก็จะแช่และเปลี่ยนน้ำต่อไปดูว่าผลสุดท้ายรากจะงอก หรือว่าจะตายกันแน่...

เวลาผ่านไปจนเกือบลืมไม่รู้ว่ากี่เดือนแต่สุดท้ายก็ได้ผลจริงๆครับ แต่บอกเลยว่าช้ามากกว่ารากจะออก น่าจะสอง-สามเดือนได้เลย ไปดูรูปกันครับ

ผมไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันและยังไม่ฟันธงนะครับว่าชาดัดโตเร็ว เพราะว่าเท่าที่ผ่านมาจากการเพาะชำเอง มันโตช้ามากๆ ส่วนถ้าเป็นต้นที่ซื้อสำเร็จมาก็จะโตเร็วกว่านิดหน่อย

เมื่อเทียบกับการเพาะชำกิ่่งกระเพราแล้วช้าจนเทียบไม่ได้ครับ ลองไปดูรากขอกิ่งกระเพราที่ผมเพาะชำไว้แค่เพียง 2 อาทิตย์ ไปดูกันครับ

ใกล้จะไปแล้วแต่ก็ยังปลูกต่อ

ใครที่เคยติดตามอ่านมาคงจะรู้แล้วนะครับว่าผมจะย้ายไปอยู่บ้านใหม่แล้วหลังจากที่ทนน้ำท่วมปีละหกเดือนไม่ไหว ไม่เคยได้ทำสวนดังใจ วันนี้วันที่ 7 มีนาคมแล้ว กำหนดการบ้านผมจะตรวจรับวันที่ 20 มีนา กว่าจะแก้ไขก็วันที่ 27 ติดเหล็กดัดก็อีกอาทิตย์นึง ก็ประมาณวันที่ 6 เดือนเมษา ถ้านับจากวันนี้ก็จะเหลืออีกประมาณเดือนเดียวเท่านั้นกับเวลาที่จะดูแลสวนแห่งนี้

แต่ยังไงก็จะทำต่อไปจนกว่าจะย้ายหละครับเท่าที่เห็นหญ้าก็เริ่มหนาขึ้น บางส่วนผมก็เริ่มตัดแล้วที่เห็นเหลืองๆนั่นแหละครับ เพราะว่าลำต้นเริ่มยาวแล้วต้องรีบตัดไม่งั้นจะเหลืองกว่านี้อีก จะเห็นว่าความหนาของหญ้าจะไล่มาจากทางขวานะครับ

ถึงวันนี้ก็เป็นเครื่องพิสูจน์ได้เเล้วละครับว่าหญ้านวลน้อยที่ผมเด็ดมาประมาณ 5 กำมือนั้นมันเพิ่มขึ้นเป็นเกือบร้อยเท่าได้แล้ว แต่ผมเองก็รู้สึกว่ามันไม่เร็วดังใจคิดเท่าไหร่ครับ ผมกลับคิดว่ามันช้าไปซะอีก

จากวันที่ 25 ธันวาคม 53 ถึงวันนี้ก็เข้าเดือนที่สามแล้ว แต่หญ้ายังได้ไม่ถึงครึ่งสนามเลย....

ใกล้เวลาแล้ว

อย่างที่ผมได้ประกาศเอาไว้ตั้งแต่ปีที่แล้วที่น้ำท่วมแล้วครับว่าผมต้องไปจากที่นี่ให้ได้ ไม่ไหวจริงๆน้ำท่วมอยู่ครึ่งปี คิดดูแล้วกัน รถไม่มีที่จอดเข้าออกต้องพายเรือ ใครจะอยู่ครับ

แล้วยิ่งคิดจะปลูกต้นไม้แบบผมยิ่งอยู่ไม่ได้ใหญ่

ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะดูแลสวนนี้ต่อไปให้ดีที่สุดหรือว่าวางมือเก็บของเลยดี เพราะนี่ก็เดือนมีนาแล้วเดี๋ยวแป๊บเดียวก็พฤษภา มิถุนา น้ำมา แต่ปีนี้เสียใจด้วย น้ำไม่ได้สร้างความลำบากให้ผมได้อีกต่อไปแล้วเพราะปลายมีนาหรือต้นเมษานี้ผมก็ไปอยู่บ้านใหม่แล้ว
ไม่นึกเลยว่าผมจะทำได้สำเร็จ สะใจจริงๆการหนีน้ำครั้งนี้ ขอบอกว่าใครไม่ได้มาอยู่ในน้ำครึ่งปีไม่เข้าใจความรู้สึกแน่นอน...